Hier is wat informatie van de bandlieden:

Olaf Fase

Al sinds Olaf met drummen is begonnen trekt het samenspelen met andere slagwerkers hem. Meerdere malen heeft hij tijdens projecten met andere drummers samengewerkt, maar helaas was dat allemaal tijdelijk. Groot was dan ook de vreugde dat hij vanaf 1 mei 2014 deel mag uitmaken van Slagerij van Kampen!

Op zijn twaalfde kreeg Olaf zijn eerste drumstokken. Na een aantal jaren drumles, deed hij op zijn 17e auditie voor de HAVO voor Muziek en Dans, werd aangenomen en doorliep deze opleiding met succes. Vervolgens won hij in 1995 een beurs voor een studie aan het Drummers Collective in New York. Hij kreeg daar les van drummers die speelden met de allergrootste namen in de muziekwereld (o.a. Paul Simon, Cindy Lauper, Michel Camilo en John Scofield). Na terugkomst uit New York werd Olaf aangenomen op het Rotterdams Conservatorium en studeerde daar in 2002 af met een 8. Tussendoor won hij ook nog de Tama Drummers Award, een talentenwedstrijd voor drummers uit de Benelux.

Olaf ging voortvarend aan de slag en werkte samen met o.a. Wouter Hamel, Laura Jansen, Franklin Brown en Maxine, Berget Lewis, Jacqueline Govaerts en het meidentrio Treble. In 2006 werd de laatste gekozen om Nederland te vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival.

Ook ging Olaf samen met Cesar Zuiderwijk (Golden Earring) een cursus voor drummers schrijven voor de Slagwerkkrant, hét tijdschrift voor drummers in Nederland.

De laatste jaren speelde Olaf met Bushira en Waylon. In 2010 ging hij drummen bij de feelgood-musical “The Crazy Shopping Tour”, waarna nog de musicals “Zorro” en “Sister Act” volgden. Ook had hij tussendoor tijd om in te vallen bij de theatershow Jeugdherinneringen,  een show van Danny de Munk en Henk Poort. In 2013 speelde Olaf als invaldrummer bij Nielson, bekend van ‘De beste singer-songwriter’ van Nederland. 

 Clara de Mik

Spelen bij Slagerij van Kampen noemt Clara een feest. Tijdens een optreden moet je alles geven en dat maakt het een hele intense belevenis, elke keer weer. Het is een heerlijk gevoel om ondergedompeld te zijn in al die ritmes, loops, samples en melodieën.

Het leukste aspect vindt ze het samenspel, hoewel de enthousiaste reactie van het publiek op een optreden van Slagerij van Kampen ook heel veel voldoening geeft. Wat ook heel belangrijk is, is dat het een gezellige club mensen is. De hele crew werkt nauw samen en met zijn allen zorgen we ervoor dat het publiek echt kan genieten.

Op dit moment staat voor Clara het nummer 'Undivided' bovenaan haar lijstje favorieten. "Het is qua drummen wel het minst heftige nummer, maar ik vind het ontzettend swingen en bovendien sta ik elke keer echt te genieten van Robin's solo op de toetsen." Het meest sprekende nummer is wat haar betreft 'Infidata'. "Ik weet nog heel goed dat ik in het publiek zat tijdens de show 'Blow' en voor het eerst dat nummer hoorde. Buiten dat de Arabische melodieën me direct aanspraken, zit het ook heel goed in elkaar. Je hoort letterlijk het Westen het Oosten binnendringen."

Boudine van Slobbe

Ooit begon Boudine met basgitaar en piano te spelen, maar al snel legde zij zich toe op percussie en slagwerk. Daarin ontwikkelde zij zich tot de percussioniste die ze nu is.
De eerste 10 jaar bestormde ze de voornamelijk de Nederlandse podia van het clubcircuit met diverse bands; van New Wave, HipHop en Acid-Jazz, tot Latin, Afro en Fusion. Nadat ze op het Hilversums Conservatorium een tijdje studeerde aan de afdeling Latin Percussion, kwam ze daarna al spelend terecht in de inmiddels bekende Nederlandse Slagwerkgroep Slagerij Van Kampen, die op dat moment 10 jaar bestond. Hiermee stond ze de eerste jaren in binnen- (en soms) buitenland op diverse podia in het clubcircuit, op allerlei festivals en ook in het theater. Het touren door de Nederlandse theaters is een blijvertje gebleken, want al jaren staat zij met SVK voor uitverkochte zalen, en vindt ze de optredens met de Slagerij tijdens de diverse theatertournees nog steeds een enorme uitdaging.
Naast de optredens met SVK houdt ze zich graag bezig met het maken van (percussieve) muziek voor bijvoorbeeld filmpresentaties, het geven van prive les, workshops, of meditatieve percussie. 

Johan Boere

Het wegzetten van lekkere 'grooves', met zijn vijven. Dat is voor Johan het spelen met Slagerij van Kampen. Vijf gelijkwaardige frontmensen, in plaats van in je eentje achter een drumstel een band begeleiden, ‘wat overigens ook erg leuk is om te doen’. Dat je met jouw favoriete instrument, avond aan avond, in de hoofdrol op het podium kan staan, om daar te doen wat je het allerleukst vindt: je bovenste beste drumspel laten zien, dat is echt uniek te noemen. Zeker als het lekker beukt en je merkt dat het publiek met een geweldige impact wordt overdonderd.

Theatershows vindt Johan erg leuk om te spelen. Vooral als de band na een aantal voorstellingen een bepaalde routine heeft ontwikkeld en hij de rust vindt om ondertussen te genieten. Dan verdwijnt de plankenvrees en wordt elke avond weer een feestje. Maar het meest indrukwekkend vindt hij het spelen op grotere festivals, zoals festival Mundial in Tilburg. 55 duizend mensen voor je neus, dat maak je, als al je geluk hebt, maar een paar keer in je leven mee. De beelden ken je natuurlijk van de televisie. Maar als je daar dan zelf staat en live, vanuit je eigen perspectief, die dansende mensenmassa ziet, dan lijkt het ineens alsof je in je eigen TV show staat te spelen. Vreemd en tegelijkertijd superspannend.

Als drummer van de band is het zijn taak om te zorgen dat de band muzikaal ‘bij elkaar blijft’. Dat de muziek als een geheel ten gehore wordt gebracht en het bandje aan de gang blijft. ‘Dance of the Dru[id]’ is zijn tweede favoriete nummer, direct na ‘A Room with Three Views’. Vanwege de verschillende sferen binnen dat ene nummer en de overdonderde impact aan het eind. Een favoriete trommel heeft hij niet: als er maar een vel op zit. Etnische Percussie, Westerse of Afrikaanse akoestische trommels, een drumstel. Johan vindt het leuk om op alles te slaan, wat ‘ongestemd slagwerk’ heet.

Naast zijn werkzaamheden bij Slagerij van Kampen runt Johan zijn eigen drumschool. Hij hoopt nog heel lang door te mogen gaan, als bandlid van Van Kampen. Als het over ambities gaat zegt hij - heel eerlijk - dat hij ze eigenlijk al waar heeft kunnen maken. Want wat valt er nog meer te bereiken, als je misschien wel meer dan 100 keer per jaar voor volle zalen met enthousiast publiek mag staan. Als je het zover hebt geschopt dat mensen speciaal voor jou en je collega’s komen. Dat dat voor hem is weggelegd kan hij soms maar moeilijk geloven. Dus graag nog heel lang zo doorgaan!

Robin van Vliet

Robin is de multi-instrumentalist van het gezelschap. Een unieke positie in een slagwerkformatie. Tijdens de concerten bespeelt hij het ene na het andere instrument. Van keyboards tot lege wijnflessen, van handpercussie tot de bassdrum. De partijen op de basgitaar, uit het begin van zijn Van Kampen carrière, zijn inmiddels geëvolueerd tot ritme- of melodieuze loops, met geluiden waaraan de overige bandleden houvast kunnen hebben. De door Robin aangestuurde elektronica leggen vaak een sfeerbepalende basis voor de herkenbare Van Kampen 'groove'.

Echt magische optredens zijn de concerten in zalen waar hij zijn eigen helden heeft zien optreden. Als het publiek net zo uit zijn dak gaat als hijzelf, destijds. Het imposante van Slagerij van Kampen vindt Robin de verbeeldingskracht van het repertoire. En natuurlijk de power van het zelf spelen van nummers als ‘the Mountain to Mohammed’. Om dan als multiman naast vier slagwerkers op het podium te staan. Het geluid wat op je afkomt kan soms zo heftig zijn dat je zelfs als doorgewinterde muzikant helemaal wordt overdonderd.

De flamenco gitaar is zijn favoriete instrument. Tijdens de theatervoorstelling Blow heeft hij deze voor een ‘entre-act’ gebruikt, vooraan op het podium. Het mooiste Van Kampen nummer vindt Robin het dance georiënteerde ‘Sign Language (for the Blind)’. Heel boeiend dat het typische Van Kampen repertoire zich ook melodisch en harmonisch blijft ontwikkelen. De laatste tijd bemoeit Robin zich als co-producer in een bescheiden bijrol ook met de muziek: op basis van de door Mies Wilbrink en Willem van Kruijsdijk gecomponeerde stukken gaat hij op zoek naar extra geluiden, stukken muziek, loops, etc. die de composities kunnen versterken.

Een persoonlijke uitdaging vindt Robin in zijn compositieopdrachten. Naast de optredens met de Slagerij werkt Robin met zijn compagnon in hun eigen studio (waar ook ‘ID’ is opgenomen), en neemt hij veel op met zijn hobbyband ‘Secret Combination’.

Het optreden waar wij naartoe waren geweest was het leukste van wat ik tot nu toe allemaal heb bezocht. (als in optredens etc.)